Najbardziej ostrożną procedurą jest poczekanie 24 godziny przed lataniem lub przemieszczeniem się na duże wysokości, ale minimalne wytyczne ustalone przez DAN i Stowarzyszenie Medycyny Podwodnej i Hiperbarycznej odnośnie latania/jeżdżenia w góry (Sheffield and Vann, 2004) to:

• jedno nurkowanie bezdekompresyjne: 12 godzin,
• nurkowania powtórzeniowe lub kilka dni nurkowych: 18 godzin,
• nurkowania dekompresyjne (zaplanowane lub niezaplanowane): znacznie dłużej niż 18 godzin.

 

To oznacza, że jeśli będziesz wykonywać 2-3 nurkowania dziennie, będziesz musiał poczekać co najmniej 18 godzin.
Ponieważ wydaje się, że w Twoim przypadku jest to niemożliwe do zrobienia, zdecydowanie zalecamy, abyś albo ograniczył swoje nurkowania do jednego dnia, pozostawił sobie odpowiednio długą przerwę powierzchniową lub zmienił miejsce zakwaterowania.

Jednak jeżeli kolce są duże, najlepiej udać się do lekarza, aby je wyjął, ponieważ w przeciwnym razie w tym miejscu wytworzy się ziarniak, który sam w sobie nie jest problemem zdrowotnym, ale może pozostawić wyraźny guz na skórze.

Niestety w Twoim przypadku wydaje się, że takie preparaty i maści nie są dostępne. Pomimo leczenia często się zdarza, że swędzenie i dyskomfort utrzymują się przez kilka dni. Jeśli jest to zbyt irytujące, możesz poprosić lekarza o przepisanie Ci maści o wyższym stężeniu kortyzonu, a jeśli chodzi o swędzenie, możesz rozważyć użycie kremu znieczulającego na bazie ksylokainy lub lidokainy (oczywiście dostępnego tylko na receptę) do użytku miejscowego.

Bez dobrego uszczelnienia i zablokowania nosa nurka jakakolwiek próba wykonania sztucznego oddychania zakończy się niepowodzeniem. Nawet jeżeli uda się włożyć ustnik z powrotem do ust nurka, istnieje ryzyko popchnięcia rozluźnionego języka do tyłu gardła i zablokowania dróg oddechowych. Jeżeli ustnik automatu pozostał w ustach nurka lub został włożony bez zablokowanie dróg oddechowych, kolejnym wyzwaniem będzie podanie powietrza. Przyciski bypass nie mają żadnej możliwości regulacji - te przyciski służą do tego, aby ominąć funkcję drugiego stopnia automatu, która polega na zredukowaniu ciśnienia gazu z ciśnienia pośredniego do ciśnienia otoczenia.

Oznacza to, że bypass podaje gaz pod ciśnieniem pośrednim bezpośrednio z pierwszego stopnia. Dostarczanie gazu oddechowego do płuc pod zbyt dużym ciśnieniem może przepompować płuca, co potencjalnie prowadzi do poważnego urazu.
Jeśli drogi oddechowe nurka nie są utrzymywane w pozycji otwartej, gaz dostarczany przez przycisk bypass może zostać wtłoczony do żołądka powodując jego rozdęcie, co z kolei zwiększa ryzyko regurgitacji, która jeszcze bardziej blokuje drogi oddechowe i prowadzi do zachłyśnięcia. Podawanie oddechów ratowniczych używając maski resuscytacyjnej lub przy pomocy podobnych metod daje możliwość sprawdzenia dotykiem zmian ciśnienia w klatce piersiowej wymaganego do wentylacji płuc.

Podawanie oddechów wykorzystując przycisk bypass sprawia, że ratownik nie może wykorzystać tej ważnej informacji zwrotnej. Używanie bypassu uniemożliwia również dodawanie 100% tlenu do gazu oddechowego.
Metody ratownicze, które są obecnie nauczane przez stowarzyszenia szkolące nurków zostały opracowane na bazie wielu lat praktycznych doświadczeń.
Przycisk bypass nie został stworzony do wykorzystania jako sprzęt ratowniczy, dlatego podczas podawania oddechów poszkodowanemu nurkowi pozostań przy sprawdzonych metodach.

• znacząco zmniejsza ilość gazu obojętnego wykrywanego przez USG Dopplera po nurkowaniu,
• zmniejsza prężność gazu obojętnego w tkankach „szybkich” co koreluje z wymianą gazową w rdzeniu kręgowym.   

Autorzy publikacji naukowych na ten temat doszli do wniosku, że deep stop może zmniejszyć prawdopodobieństwo wystąpienia choroby dekompresyjnej.