Często zadawane pytania z zakresu medycyny

Tässä on luettelo usein kysytyistä kysymyksistä, jotka on koottu vuosien ajalta. Listan ovat laatineet DANin lääketieteen asiantuntijat, ja siinä on esitetty erityisiä, näyttöön perustuvia suosituksia, joita jäseniemme tulisi ottaa huomioon.

Szukaj

Niedawno poproszono mnie o przeprowadzenie kursu dla 16-letniej autystycznej dziewczynki. Chciałem zapytać, czy to jest możliwe i czy są jakiekolwiek potencjalne konsekwencje i przeciwwskazania.
Z wielu powodów autyzm jest przeciwwskazaniem do nurkowania. Ze względu między innymi na problemy z komunikacją dziewczynka może znaleźć się w dużym niebezpieczeństwie w środowisku wodnym.

Ponieważ ocena jest niezwykle delikatna i złożona, radzę skonsultować się ze specjalistą w medycynie nurkowej, który powinien porozmawiać z dziewczynką i przekazać Ci bezpośrednią ocenę.
Opinia tego specjalisty powinna być następnie porównana i zweryfikowana przez neuropsychiatrę, który zna historię choroby dziewczynki.

Regularnie mam bóle głowy po nurkowaniu. Nie cierpię na migreny i nie boli mnie głowa po krótkich nurkowaniach. Co może być problemem?
Chronicznie nawracające bóle głowy po długich nurkowaniach mogą mieć kilka przyczyn.

Najczęstsze powody to:

  1. Akumulacja dwutlenku węgla we krwi z powodu nieprawidłowej techniki oddychania. Te bóle głowy są bardzo ostre i trwają przez dłuższy czas.
  2. Niekorzystna pozycja podczas nurkowania, która powoduje nadmierny wyprost kręgosłupa szyjnego. Często towarzyszy temu stwardnienie mięśni szyi.
  3. Za mocne przygryzanie ustnika automatu również może prowadzić do zbytniego napięcia mięśni żucia oraz mięśni kręgosłupa szyjnego, co wywołuje ostre bóle głowy, które jednak szybko mijają po nurkowaniu.
Mam kursanta, który chce nauczyć się nurkować, ale cierpi na mózgowe porażenie dziecięce. Jakie mogą być problemy?
Mózgowe porażenie dziecięce to uszkodzenie mózgu obecne od urodzenia, które objawia się pewnym poziomem niesprawności. Ta choroba obejmuje szeroki zakres problemów klinicznych, od „nieprawidłowego chodzenia” do bardzo poważnych upośledzeń uniemożliwiających normalne funkcjonowanie.

W niektórych przypadkach występują napady drgawek, problemy z uczeniem się i zaburzenia mowy.

Zdolność do nurkowania zależy całkowicie od stopnia niepełnosprawności u danej osoby.

Kandydaci z niewielkimi problemami mogą zostać zakwalifikowani na kurs, natomiast osoby z większym stopniem upośledzenia mogą kwalifikować się na jeden z programów nurkowych dla niepełnosprawnych.
Należy zwrócić szczególną uwagę na to, czy u kandydata nie występują napady drgawek oraz czy jest w stanie opanować umiejętności w wodzie.
Aby ocenić, czy dana osoba nadaje się do udziału w nurkowaniu potrzebna jest osobna analiza dla każdego przypadku.

Kiedy mój syn był młodszy, przez pewien okres czasu zdarzyło mu się kilka razy zemdleć. Lekarze nigdy nie stwierdzili na pewno, jaka była przyczyna i wydaje mi się, że z tego wyrósł. Teraz chce nauczyć się nurkować. Czy te przypadki omdlenia będą stanowiły problem?
Na to pytanie trudno odpowiedzieć, ponieważ jest wiele czynników, które mogą powodować krótkotrwałą zmianę stanu świadomości. Takie stany to np. omdlenie, spadek ciśnienia krwi, które jest bardzo powszechne u młodych osób, zmiana rytmu bicia serca, które zdarza się raczej u starszych ludzi, skutki działania leków i zmiany psychologiczne, takie jak wystąpienie halucynacji.
Podobnie jak w przypadku padaczki, jakakolwiek utrata przytomności pod wodą prawdopodobnie skończy się źle. Podczas nurkowania na nitroksie lub mieszankach gazów, większe ciśnienie parcjalne tlenu może zwiększyć prawdopodobieństwo wystąpienia drgawek, podobnie jak zwiększona ilość dwutlenku węgla. Najlepszym rozwiązaniem jest uzyskanie precyzyjnej diagnozy, jaka jest przyczyna występowania tych zmian stanu świadomości, ponieważ efektywne metody leczenia często są dostępne. Nie możesz podjąć odpowiedniej decyzji dotyczącej zdolności do nurkowania do momentu rozwiązania tego problemu. Być może zajmie to trochę czasu i będziesz musiał udać się na wizytę do neurologa lub innego specjalisty.
Uwielbiam nurkowanie, ale niedawno stwierdzono u mnie stwardnienie rozsiane (SM). Czy mogę nadal nurkować?
Ta choroba immunologiczna występująca u ludzi młodych i w średnim wieku charakteryzuje się występowaniem dysfunkcji neurologicznych, po których następuje remisja. Zakres niesprawności jest bardzo zmienny, a w ostatnich latach metody leczenia znacznie się poprawiły.

Forma fizyczna a nurkowanie

  1. Nie ma dowodów na to, że nurkowanie samo w sobie ma wpływ na tę chorobę. Około 20 lat temu podjęto nieudane próby leczenia stwardnienia rozsianego tlenem hiperbarycznym – terapia nie pogorszyła stanu pacjentów, ale również go nie poprawiła.
     
  2. Zaleca się, aby chorzy na stwardnienie rozsiane nie wykonywali wyczerpujących ćwiczeń fizycznych oraz unikali przegrzania i przemarznięcia. Osoby z SM, które chciałyby rozpocząć nurkowanie powinny przestrzegać tej rady.
     
  3. W każdym przypadku rozważ, czy chory, który chce nurkować jest w stanie wytrzymać obciążenie fizyczne i opanować umiejętności w wodzie. Taka osoba powinna porozmawiać ze swoim lekarzem i neurologiem na temat nurkowania.
estem instruktorem. Kilka dni temu przyszedł do mnie mężczyzna z ważnym zaświadczeniem o zdolności do nurkowania. Powiedział mi, że jest chory na padaczkę i jest w trakcie leczenia. Martwię się, że może mieć atak pod wodą. Czy możecie udzielić mi jakiejś rady?
Jeśli chodzi o Twojego kursanta i jakąkolwiek postać padaczki, możesz rozważyć dopuszczenie go do nurkowania, jeżeli zostały spełnione trzy poniższe warunki: - kursant nie miał żadnego ataku od 5 lat, - ma normalne EEG, - nie potrzebuje już leczenia.
W tym przypadku trzeci warunek nie został spełniony, dlatego sugeruję wysłanie kursanta na badanie przez lekarza nurkowego lub lekarza medycyny hiperbarycznej, aby ocenił jego zdolność do nurkowania biorąc pod uwagę historię choroby.

Wyświetlanie 1 - 6 z 6 rezultatów.