Uitdroging doet zich voor wanneer het lichaam meer vocht verliest dan het opneemt en dit kan potentieel leiden tot medische problemen.
In het algemeen kunnen deze problemen (vooral bij chronische of ernstige uitdroging) resulteren in hoofdpijn, verminderde prestaties, prikkelbaarheid, verwardheid, vermoeidheid, spierkrampen, vermindering van thermoregulatie, verminderd bewustzijn, de productie van nierstenen (op lange termijn) en kan zelfs leiden tot shock, een levensbedreigende aandoening. Het is duidelijk dat deze problemen een negatieve invloed hebben op de medische toestand van zowel duikers als niet-duikers en dehydratie moeten daarom ten alle tijde voorkomen worden.
Maar voor duikers komt daar nog iets bij kijken: uitdroging is een risicofactor die bijdraagt tot decompressieziekte (DCZ). Om het simpel te zeggen, uitdroging vermindert het volume aan bloedplasma en doorbloeding van de weefsels, dus het verdikt het bloed en vermindert de bloedstroom. Aangezien het bloed deels verantwoordelijk is voor het vervoer van voedingsstoffen en de gasuitwisseling, zal verdikt bloed een negatieve impact hebben op het uitwassen van stikstof en het risico op het ontstaan van DCZ vergroten.
In principe verhoogt duiken het risico op dehydratatie. We hebben tijdens een aantal van onze DSL- projecten gezien dat veel duikers niet goed gehydrateerd zijn voor de duik (en nog minder na de duik). In normale omstandigheden is vaak een goede hydratatie niet de voornaamste zorg van duikers, maar het zou zeker niet genegeerd mogen worden.
Echter, op duikvakantie stijgt de risicofactor als gevolg van veelvoudig duiken en (meestal) een warmer klimaat. Om deze reden moet voldoende hydratatie voor alle duikers een belangrijk aandachtspunt zijn.
DAN Europe lanceerde de Hydratatie Veiligheidscampagne in 2013 om het belang van hydratatie bij het duiken promoten. Waarom? Omdat dehydratatie een risicofactor is die bijdraagt tot Decompressieziekte (DCZ) en als het over duikveiligheid gaat, is DAN betrokken. De slogan "meer water, minder bellen" verwijst naar het feit dat een goede hydratatie de hoevelheid circulerende bellen aanzienlijk vermindert.
Het is aanbevolen om 240ml water per uur van de vlucht te drinken.
Veel reizigers lusten ook graag koffie, cola of een biertje tijdens de vlucht, maar deze vloeistoffen hebben gewoonweg niet hetzelfde hydraterende effect als water. Alcohol en cafeïnehoudende dranken zijn diuretica, ze absorberen water uit de cellen van je lichaam en verhogen de urineproductie wat kan leiden tot dehydratatie.
Braken door zeeziekte of om een andere reden zal het tempo van uitdroging verhogen omdat er grote hoeveelheden vocht en elektrolyten worden verloren in korte tijd.
Reizigersdiarree (een darminfectie die optreedt als gevolg van onhygiënische voedingsmiddelen) heeft hetzelfde negatieve effect.
Als we bedenken dat we op een duikvakantie dagelijks duiken of zelfs twee keer per dag, dan is het begrijpelijk dat het risico op dehydratatie en op DCZ toeneemt.
Terwijl drinken en duiken nooit is aangeraden, zorgt alcohol ook dat we sneller uitdrogen.
Alcohol (evenals koffie en andere cafeïnehoudende dranken) werkt vochtafdrijvend, het verhoogt de urineproductie zodat we meer urineren en verder uitdrogen.
De aantrekkelijkste duikbestemmingen voor vele duikers zijn "warm water" locaties met grote koraalriffen en mooi gekleurde vissen.
Op deze bestemmingen is er een warm, zonnig en soms vochtig klimaat.
Het is duidelijk dat we in deze omstandigheden zweten en dus vocht verliezen, en indien we het verloren vocht niet vervangen, kunnen we uitgedrogen.
Als we dan ook nog een kleurtje krijgen in de zon, verliezen we nog sneller vloeistoffen. Bij zonnebrand, wordt de huid rood en warm (en soms pijnlijk) en ons lichaam reageert hierop door vloeistof te sturen naar de huid. De zon en de wind zal dit vocht verdampen en nog meer vocht geraakt verloren op deze manier.
Terwijl het duikpak ons warm houdt tijdens de duik, laat het ook niet toe om af te koelen. Dus als we al zweten in een warm klimaat slechts in een t-shirt, stel eens voor hoeveel we zweten onder een duikpak.
Tijdens de duik, veroorzaken een verhoogde omgevingsdruk en de lagere watertemperatuur een samentrekken van de bloedvaten in de ledematen en wordt er bloed van de ledematen omgeleid naar de kern van ons lichaam (hart, longen en grote, inwendige bloedvaten) in een poging ons warm te houden. Dit verhoogde bloedvolume in de kern van ons lichaam wordt door ons lichaam beschouwd als een overvloed aan vocht. Als reactie zullen de nieren meer urine produceren (wat betekent dat we water en zout verliezen). Dit is ook de reden waarom duikers de behoefte voelen om te urineren tijdens of direct na de duik, dit fenomeen is "Immersie Diurese" genaamd. Hoewel men vaak denkt dat veel urineren duidt op een goed hydratatie, betekent het eigenlijk dat we overmatig vocht verliezen.
Een andere oorzaak voor vochtverlies tijdens het duiken is de perslucht die wordt ingeademd. Net als in het vliegtuig is de lucht in de duikflessen droog en zoals we al weten verliezen we meer vocht om deze droge lucht te bevochtigen. Daarbovenop, als gevolg van de lage watertemperatuur, moeten de longen harder werken om de lucht op te warmen en verhoogt dit het vochtverlies nog meer.
- DORST (DIT BETEKENT DAT WE NIET ALLEEN MOETEN DRINKEN ALS WE DORST HEBBEN, AANGEZIEN DORST BETEKENT DAT WE AL EEN BEETJE UITGEDROOGD ZIJN)
- DUIZELIGHEID
- HOOFDPIJN
- SPIERKRAMP
- VERMOEIDHEID
- DROGE OF PLAKKERIGE MOND
- DONKER GEKLEURDE URINE
- VERMINDERDE URINEPRODUCTIE
- EXTREME VERMOEIDHEID - ZWAKTE
- EXTREME DORST EN ZEER DROGE MOND
- INGEVALLEN OGEN EN/OF OGEN DIE GEEN TRANEN PRODUCEREN
- NIET PLASSEN GEDURENDE ACHT UUR
- DROGE HUID DIE LANGZAAM TERUGZAKT ALS JE HEM SAMENKNIJPT
- SNELLE HARTSLAG, ZWAKKE POLS
- SNELLE ADEMHALING
- LAGE BLOEDDRUK
- PRIKKELBAARHEID EN VERWARRING
- EPILEPTISCHE AANVALLEN
- LAAG NIVEAU VAN BEWUSTZIJN
Het is veel beter om uitdroging te voorkomen in plaats van het op te lossen. Alleen door dehydratatie te vermijden, verminderen duikers de kans op DCZ.
Na het bespreken van uitdroging en de effecten ervan op het lichaam, kunnen we concluderen dat we onszelf moeten afspoelen met zoet water na elke duik, we houden ons duikpak uit tot vlak voor de duik zelf, we vermijden of verminderen het consumeren van alcohol of dranken met cafeïne en we beschermen onszelf tegen te veel zon / zonnebrand.
De gemakkelijkste manier om dehydratatie te voorkomen, is voldoende water drinken.
Maar we willen het plasmavolume ook niet te snel vergroten aangezien dit alleen maar de urineproductie zal vergroten in plaats van de lichaamsweefsels te rehydrateren.
Drink daarom iedere 15-20 minuten een glas water in plaats van een liter voor of na de duik. Dit stelt de weefsels in staat om gehydrateerd te blijven en daarmee wordt de verminderde gasuitwisseling, die kan leiden tot belvorming en DCZ, vermeden.
Hoeveel we juist moeten drinken, hangt af van verschillende factoren, maar het drinken van minstens 2 liter extra (in aanvulling op wat we normaal drinken per dag) zal ons helpen gehydrateerd te blijven.
We kunnen ook overwegen om voedingsmiddelen te eten met een hoog watergehalte, zoals fruit en groenten.
Sommige bedrijven verkopen ook drinkzakken die men onderwater kan gebruiken bij het duiken.