medische FAQ’s

Hierbij een lijst van meest gestelde vragen, samengesteld gedurende een aantal jaren. De lijst is opgesteld door DAN artsen en omvat specifieke, evidence-based aanbevelingen die ons lid zou moeten overwegen.

Zoeken

Ik ben uitgenodigd om deel te nemen aan een duikweekend op El Hierro, Spanje. De accommodatie waar de duikers verblijven ligt echter op ongeveer 1000 meter hoogte. Er zullen 2-3 duiken per dag gemaakt worden, op verschillende dieptes en allemaal goed binnen de limieten. Wat zou de minimale oppervlakte-interval moeten zijn alvorens naar de accommodatie te gaan?
Wees ervan bewust dat na een duik, een verandering van hoogte van ongeveer 700m hetzelfde risico met zich mee brengt als vliegen na het duiken. Aangezien u 1000m hoogteverschil heeft is dit voor u van toepassing.

Het voorzichtigste is om 24 uur te wachten voor je gaat vliegen of naar grote hoogtes gaat, maar de minimale intervallen die door DAN en de Undersea en Hyperbare Medical Society worden aangeraden (Sheffield en Vann 2004) zijn:

  • Na een enkele duik binnen de nultijden: 12 uur wachten
  • Na herhalingsduiken of in geval van meerdere duikdagen: 18 uur wachten
  • Na decompressieduiken (gepland of ongepland): aanzienlijk meer dan 18 uur wachten.

 

Dit betekent dat, met 2-3 duiken per dag je minstens 18 uur zou moeten wachten.
Aangezien dit praktisch onmogelijk is om te doen, wordt u dringend geadviseerd om ofwel het aantal duiken per dag te beperken tot één enkele duik per dag, om een adequate oppervlakte-interval te hebben, of om de accomodatie te wijzigen.

Tijdens mijn laatste duik raakte ik een zee-egel, waarbij de stekels in mijn dij kwamen te zitten. Ik was niet in staat om ze allemaal te verwijderen en liet er een deel gewoon zitten, in de veronderstelling dat ze er tijdens de genezing zelf wel uit zouden komen. Maar de stekels zitten er nog steeds en soms zwelt mijn dij op. Kunt u me laten weten wat ik kan doen?
Als de stekels slechts kleine fragmenten zijn, dan zal het lichaam ze uiteindelijk “absorberen”.

Als ze groot zijn dan is het het beste om naar een arts te gaan om ze te laten verwijderen, anders kunnen ze een “vreemd lichaam granuloom” vormen. Alhoewel dit geen gezondheidsprobleem vormt, kan het een merkbare "bult" in de huid achterlaten.

Vier dagen geleden kwam ik in contact met een kwal in de Middellandse Zee. Bij de apotheek werd geadviseerd Flubason 0,25%, desoximetason huidcrème te gebruiken, maar het lijkt niet veel te doen in termen van irritatie en jeuk. Is er iets wat ik kan doen om het helingsproces te verbeteren?
De normale therapie is in dergelijke gevallen altijd en vooral gebaseerd op het gebruik van lokale cortisone-gebaseerde zalven of crèmes, en bovendien op het gebruik van antibiotische preparaten als het risico bestaat op een infectie, maar dit lijkt bij u niet het geval te zijn.

Het is redelijk normaal dat de jeuk en het ongemak een paar dagen kan duren, ondanks de behandeling. Als het te vervelend is, kan u uw arts vragen om een zalf op basis van cortisone (met een hogere concentratie) voor te schrijven. Voor de jeuk kan je overwegen (uiteraard alleen op voorschrift) een verdovingscrème (voor lokale applicatie) te gebruiken (xylocaïne of lidocaïne gebaseerd).

Waarom kan ik de waterloosknop van mijn automaat niet gebruiken om een gewonde duiker in het water te beademen? Dit lijkt makkelijker dan het gebruik van een beademingsmasker (pocket masker).
Het gebruik van een waterloosknop (purgeerknop) van een tweetrapsautomaat is reeds verschillende malen voorgesteld, maar elk soort voordeel het lijkt te hebben kan niet op tegen de mogelijke risico’s en complicaties die het met zich meebrengt. Als het mondstuk niets reeds in de mond van de bewusteloze duiker is, kan een poging het weer in de mond te steken problematisch en tijdrovend zijn.

Zonder een goede afdichting en een middel om de neusgaten van de duiker dicht te drukken zal elke poging tot beademing niet succesvol zijn. Zelfs wanneer het mondstuk met succes kan worden terug geplaatst in de mond van de duiker bestaat het risico dat de “ontspannen” tong naar de achterkant van de keel geduwd wordt met blokkering van de luchtwegen als gevolg.
Als het mondstuk van de automaat in de mond bleef of er terug in gestoken werd zonder dat de luchtweg geblokeerd werd, is de volgende uitdaging het beademen zelf.


Waterloosknoppen hebben geen echte regelbare druk of volume instellingen. Ze bypassen het systeem dat ademgas van een middendruk naar een omgevingsdruk brengt warabij de duiker dan rechtstreeks voorzien wordt van ademgas op middendruk (uit de eerste trap).
Het leveren van de ademgas aan een te hoge druk kan de longen overvullen of te veel/hard opblazen, wat kan leiden tot ernstig letsel. Als de luchtweg van de duiker niet open blijft, kan het ademgas geleverd via de waterloosknop in de maag geduwd worden, waardoor de maag uitzet en het risico op regurgitatie verhoogd. Dit kan dan weer andere problemen voor de luchtwegen veroorzaken en kan leiden tot aspiratie.

Bij het geven van beademingen via een beademingsmasker (pocket masker) kunnen we een verhoogde weerstand aanvoelen welke een feedback geeft over de toestand van de luchtwegen en beademing. Deze belangrijke feedback heben we niet meer als we de waterloosknop zouden gebruiken. Het gebruik van de waterloosknop (aan land) maakt het ook niet mogelijk het ademgas aan te vullen met 100 procent zuurstof.
De reddingsmethoden die momenteel door duikorganisaties worden aangeleerd zijn het resultaat van een jarenlange praktijkervaring.
Waterloosknoppen zijn nooit ontworpen om te functioneren als reddingsmateriaal. Wanneer je een gewonde duiker moet beademen, vertrouw dan op gevestigde methoden.

Ik zou graag willen weten of diepe stops altijd worden aanbevolen voor recreatieve duiken, of de diepte van de diepe stop de helft van de maximale diepte of de helft van de maximale druk moet zijn, en indien voor meerdaagse duiken, het altijd aan te raden is om deze diepe stop te doen.
De introductie van een diepe stop gedurende de opstijgingsfase, op de helft van de maximale diepte die bereikt werd lijkt tijdens het sportduiken:
  • Een significante daling van inerte gasbellen te veroorzaken, gedetecteerd door een Doppler-scan na een duik
  • De “stress” van inert gas in "snelle" weefsels te verminderen, dat belangrijk is voor de gasuitwisseling die in het ruggenmerg gebeurt.

Auteurs van wetenschappelijke publicaties zijn betreffende dit onderwerp tot de conclusie gekomen dat een diepe stop de kans op het krijgen van decompressieziekte kan verminderen.