Hierbij een lijst van meest gestelde vragen, samengesteld gedurende een aantal jaren. De lijst is opgesteld door DAN artsen en omvat specifieke, evidence-based aanbevelingen die ons lid zou moeten overwegen.
Aangezien de evaluatie uiterst delicaat en complex is, adviseer ik u om te praten met een specialist in duikgeneeskunde, die het meisje moet onderzoeken en daarna pas een beoordeling kan geven.
Zijn / haar mening zal dan moeten worden vergeleken ( en gecontroleerd) met die van de neuropsychiater die het meisje volgt.
De meeste zijn:
- ophoping van kooldioxide in het bloed veroorzaakt door verkeerde ademhalingstechnieken. Deze hoofdpijn is zeer ernstig en kan een behoorlijk lange tijd duren.
- Ongunstige duikpositie met overstrekking van de halswervels (cervicale wervelkolom). Hierbij kan men vaak een verharding van de nekspieren vaststellen.
- e hard op het mondstuk bijten kan leiden tot overbelasting van de kauw- en nekspieren en kan ook ernstige hoofdpijn tot gevolg hebben, die echter kort na de duik zou moeten verdwijnen.
In sommige gevallen is er ook sprake van plotselinge aanvallen, leerproblemen en spraakstoornissen.
De geschiktheid tot het duiken hangt dan ook volledig af van de ernst van het probleem.
Kandidaten met milde problemen kunnen in aanmerking komen; kandidaten met een ernstigere handicap kunnen eventueel via één van de duikprogramma's voor mensen met een beperking leren duiken. De afwezigheid van plotselinge aanvallen en het vermogen de duikvaardigheden te bemeesteren is vooral belangrijk.
Echter voor deelname aan eender welk duikprogramma is een persoonlijke evaluatie door een arts nodig.
Zoals bij epilepsie, is het verlies van bewustzijn onderwater gevaarlijk. Bij het duiken met nitrox of gasmengsels, kan de verhoogde partiële zuurstofdruk de kans op aanvallen verhogen. Een toegenomen kooldioxide concentratie kan het risico op een aanval ook verhogen. Het beste advies is om een precieze diagnose van de oorzaak van het veranderd bewustzijnsniveau te krijgen: een effectieve behandeling is vaak beschikbaar. Er kan in principe geen “fitheid tot het duiken” beslissing genomen worden zonder dat dit duidelijk is. Het kan een tijdje duren en een bezoek aan een neuroloog of andere specialist is noodzakelijk.
Fitheid en Duiken
- Er is geen bewijs dat duiken zelf een effect heeft op de ziekte. Ongeveer 20 jaar geleden werd er een mislukte poging gedaan om MS te behandelen met hyperbare zuurstof. Maar deze behandeling had geen positive, noch negatieve gevolgen.
- Mensen met MS worden geadviseerd zich niet in te spannen tot het punt van uitputting en om te voorkomen dat ze onderkoeld of oververhit raken. Duikers met MS zouden dit advies moeten respecteren.
- In elk individueel geval moet er overwogen worden of de duiker de fysieke belasting en de watervaardigheden aankan. Duikers met MS dienen met hun duikerarts en neuroloog moeten praten over het duiken met MS.
In dit specifieke geval is er niet aan de derde voorwaarde voldaan, en stel ik voor om aan uw cursist aan te bevelen zich te laten controleren door een duikmedisch en hyperbaar specialist om zijn conditie en fitheid tot het duiken op basis van zijn medische voorgeschiedenis te evalueren.
Toont 1 - 6 van 6 resultaten.