Hierbij een lijst van meest gestelde vragen, samengesteld gedurende een aantal jaren. De lijst is opgesteld door DAN artsen en omvat specifieke, evidence-based aanbevelingen die ons lid zou moeten overwegen.
Het Raynaud-fenomeen kan optreden als een geïsoleerd probleem, maar is vaker geassocieerd met auto-immuun en bindweefselaandoeningen zoals scleroderma (*), reumatoïde artritis en lupus (**).
Raynaud's Syndroom vormt een bedreiging voor een duiker wanneer hij/zij zo ernstig is aangetast dat hij/zij tijdens de duik de vingers of handen niet meer goed kan bewegen.
Als koude de “trigger” is die symptomen veroorzaakt, zal bij onderdompeling in koud water het effect waarschijnlijk hetzelfde zijn. Deze personen moeten vermijden om te duiken in water met een temperatuur waarbij, zonder het dragen van handschoenen, de symptomen zouden optreden.
De pijn kan zo beduidend zijn dat, voor alle praktische doeleinden, de duiker niet in staat zou zijn om zijn / haar handen te gebruiken. Minder zwaar getroffen personen kunnen in staat zijn om adequaat in het water te functioneren. Calciumantagonisten kunnen worden voorgeschreven voor mensen met ernstige symptomen; duizeligheid bij het opstaan (rechtstaan) vanuit een zittende of liggende positie kan een belangrijke bijwerking zijn.
(*) Sclerodermie is een reumatische ziekte waarbij het bindweefsel steeds stugger wordt
(**) Lupus is een auto-immuunziekte die de huid, gewrichten en interne organen kan aantasten
- De meeste beroertes komen voor bij ouderen. De beroerte zelf identificeerd de persoon als iemand die beschikt over een geavanceerde arterieel vaatlijden, dus heeft een hogere kans op een andere beroerte of een hartaanval.
- De mate van invaliditeit veroorzaakt door de beroerte (bijvoorbeeld verlamming of verlies van het gezichtsvermogen) kan bepalend zijn voor de fitheid tot het duiken.
- Krachtige oefeningen, het tillen van zware gewichten en het gebruik van de Valsalva methode voor het klaren van de oren kunnen tijdens het duiken allemaal de arteriële druk in het hoofd verhogen en aldus de kans op herhaling van een bloeding verhogen.
- Terwijl het duiken op zich een blootstelling is aan hogere partiële drukken en een verhoogde hydrostatische druk, verroorzaakt het op zich geen beroerte.
- Er is een zeker verhoogd risico tijdens het duiken voor iemand die een beroerte heeft gehad. Uitzonderlijke omstandigheden kunnen zich voordoen, zoals een hersenbloeding in een jong persoon bij wie daarna de defecte slagader is gerepareerd met weinig blijvende schade. Dit type van herstel kan een terugkeer naar het duiken, met kleine risico's, mogelijk maken. Elk geval moet echter op afzonderlijke wijze geevalueerd worden en de beslissing moet na advies van de behandelende arts, en in overleg met familie en duikbuddies gemaakt worden. Het is raadzaam een Neuroloog die bekend is met duikgeneeskunde te bezoeken.
- Er is een gelijkaardige bezorgdheid voor significante restverschijnselen bij post hersentumor operaties.
Ik denk niet dat er grote problemen te verwachten zijn, maar ik denk dat het beperken van de diepte en de duiktijden verstandige beslissingen zijn."
