Li-ion batterijen worden op grote schaal gebruikt in consumentenelektronica en zijn te vinden in gamesystemen, elektrisch gereedschap, sportauto's en mobiele apparaten die door meer dan 5 miljard mensen worden gebruikt. Ze zitten ook in duikcomputers, duiklampen en camera's.

Li-ion batterijen zijn over het algemeen veilig, maar er zijn enkele risico's. De juiste zorg en procedures moeten worden gevolgd om de veiligheid en prestaties te garanderen. Fabrikanten hebben verschillende veiligheidsvoorzieningen ingebouwd, zoals ontluchting, printplaten en reservethermostaten/zekeringen. Apparatuur of laders moeten een ingebouwde beveiliging hebben. Als een veiligheidsvoorziening faalt, kan een batterij snel oververhit raken en brand of een explosie veroorzaken.

• Kortsluiting
  Kortsluiting van een batterij door de polen aan te raken kan een tintelend gevoel veroorzaken. Houd om dit te voorkomen de accu uit de buurt van metalen voorwerpen en gebruik afdekhoezen of aparte tassen voor elke reserveaccu. Het gebruik van een LiPo-tas kan het risico op kortsluiting en brand verder verkleinen. Het wordt afgeraden om een natte batterij te gebruiken of te vervoeren vanwege het verhoogde risico op kortsluiting.

• Invloed en milieu
  Het beschermen van lithium-ion batterijen en apparaten is essentieel omdat schokken de kwetsbare scheidingswand tussen de positieve kathode en negatieve anode kunnen beschadigen. Ongelukken, hitte, vocht en onjuiste behandeling kunnen spanning en permanente schade veroorzaken. Volg de richtlijnen van de fabrikant voor veilige bedrijfstemperaturen en opslagomstandigheden.

• Opladen
  Li-ion-batterijen moeten voorzichtig worden opgeladen om overladen te voorkomen. Er is een gekalibreerde oplader nodig om het opladen op piekspanning te stoppen. Gebruik een lader aangesloten op een overspanningsbeveiliging om te beschermen tegen spanningsschommelingen. Vermijd het opladen van meerdere apparaten tegelijk en zorg ervoor dat electrische circuits niet overbelast raken.

• Reizen
  Als je op reis gaat, is het belangrijk dat de chemische samenstelling en het aantal wattuur van lithiumionbatterijen duidelijk op de buitenkant worden vermeld. Luchtvaartmaatschappijen kunnen items inspecteren en in beslag nemen wanneer deze informatie ontbreekt of als de batterijen niet voldoen aan de goedgekeurde limieten. Het is een goed idee om het PSDS document van de fabrikant bij je te hebben voor instructies in geval van brand.

• Einde levensduur
  Li-ion-batterijen hebben een levensduur van 3-5 jaar en verliezen elk jaar ongeveer 20% van hun capaciteit. Ze kunnen plotseling stoppen met werken wanneer de spanning onder de veiligheidsdrempel zakt. Gooi gebruikte batterijen weg bij een batterijrecyclingbedrijf en stel ze nooit bloot aan vuur, want dat is onverantwoord voor het milieu.

Li-ion-batterijen zijn veilig en ongelukken komen zelden voor. Door de veiligheidsregels in acht te nemen, problemen te voorkomen en de gebruiksrichtlijnen van de fabrikant op te volgen, kunt u de prestaties en de levensduur van de batterij verbeteren.

Voor meer informatie:

De Undersea & Hyperbaric Medical Society (UHMS) introduceerde de Diver Medical Participant Questionnaire in 1989 en herzag deze in 2020.

De vragenlijst helpt bij het identificeren van duikers die een aanzienlijk risico lopen tijdens het duiken en die medisch beoordeeld moeten worden. Het helpt artsen te bepalen of individuen veilig kunnen deelnemen aan duikactiviteiten. De effectiviteit van het formulier hangt echter af van de eerlijkheid van de persoon die het furmulier invult. Sommigen kunnen informatie achterhouden om te voorkomen dat ze niet mogen duiken. Dit kan het risico op noodsituaties tijdens het duiken vergroten en anderen in gevaar brengen.

Het is van vitaal belang dat duikers en professionals het belang van de vragenlijst inzien en de mogelijke gevolgen van het niet verstrekken van belangrijke medische informatie begrijpen. De huidige versie van het formulier is te vinden op de websites van de UHMS en op de website van verschillende duikorganisaties.

Kraanaansluitingen op duikflessen variëren wereldwijd, wat leidt tot verwarring en mogelijke ongevallen. Zowel de schroefdraad aan de uitgang van de kraan als de schroefdraad aan de ingang van de kraan (fleshals) kunnen variëren en de namen van deze schroefdraadsoorten leiden tot onbegrijpelijkheid en verwarring.

Het belangrijkste veiligheidsprobleem met flesingang-schroefdraad is het inbrengen van een M25x2 kraan in een G3/4 flessenhals. Wanneer dit gebeurt, zal in het begin de kraan probleemloos in de fles gedraaid kunnen worden maar ongeveer halverwege zal men wat weerstand ondervinden. Te veel kracht uitoefenen kan de schroefdraad dan beschadigen, waardoor de stabiliteit van de verbinding in gevaar komt. Dit kan ertoe leiden dat de kraan van de fles vliegt tijdens het vullen, met grote schade, ernstig letsel en de dood tot gevolg. Om de verwarring nog groter te maken, denken veel duikers dat M25 en M26 beide verwijzen naar de uitlaataansluiting van de kraan en realiseren zich niet dat M25 een inlaatschroefdraad is (die op de fles geschroefd wordt) en M26 een uitlaatschroefdraad (aansluiting voor de ademautomaat) is.

Het is belangrijk dat alleen gecertificeerd personeel de schroefdraad controleert en kranen op de juiste manier op flessen installeert. Het type schroefdraad moet zowel op de kraan als op de fles gestempeld zijn, hoewel dit niet altijd zichtbaar is. In de VS wordt vaak de 3/4” NPSM-aansluiting gebruikt, die hetzelfde veiligheidsrisico met zich meebrengt.

Voor meer informatie:

Duikers reizen graag en verkennen graag nieuwe duikbestemmingen. Dankzij de duikreisindustrie kunnen ze elke plek ter wereld bezoeken. Maar terwijl we onze reizen plannen en inpakken, vergeten we vaak om rekening te houden met noodsituaties. Waar moeten duikers rekening mee houden als ze op reis gaan?

Toegang tot medische voorzieningen in Europa is meestal snel en gemakkelijk, zelfs voor gespecialiseerde zorg. Afgelegen duikbestemmingen vormen echter een uitdaging wat betreft de toegang tot medische diensten en hyperbare kamers. Het organiseren van basisvoorzieningen kan lastig zijn en het kan ontmoedigend zijn om met een medisch noodgeval geconfronteerd te worden vanwege de beperkte medische voorzieningen en vervoersmogelijkheden. Alarmnummers bieden niet altijd onmiddellijk toegang tot zorg en de evacuatietijd kan variëren. Reizigers naar kleine of afgelegen bestemmingen moeten zich bewust zijn van de beperkte medische middelen.

Een decompressieongeval kan duikers treffen en kan behandeling in een hyperbare kamer vereisen. Niet alle duikbestemmingen hebben echter toegankelijke kamers, wat kan leiden tot vertraging in de behandeling. Duikers moeten een hyperbare behandeling of onmiddellijke 100% zuurstof toediening overwegen als ze DCO vermoeden om verergering van de symptomen te voorkomen.

Afgelegen en opwindende duiklocaties hoeven niet vermeden te worden. Het is belangrijk om je bewust te zijn van mogelijke beperkingen en voorbereid te zijn op noodgevallen. DAN Europe's Travelling Diver gids en Oxygen Provider cursus zijn nuttige hulpmiddelen bij het voorbereiden en reageren op duikverwondingen, waaronder het herkennen van eem decompressieongeval (DCO).

Duikongevallen door een defecte ademautomaat zijn zeldzaam, maar vormen een aanzienlijk risico als ze toch gebeuren. Een minder bekende oorzaak van een defecte ademautomaat is gekristalliseerd materiaal dat de luchtstroom blokkeert. Het wordt aanbevolen om slangen, vooral gevlochten slangen, elke vijf jaar te vervangen om schade te voorkomen. Soms worden “namaakslangen” verkocht onder legitieme merknamen. Tests hebben aangetoond dat bij gevlochten middendrukdrukslangen met een polyester TPU-voering, de binnevoering kan stuk gaan welk tot kristalvorming kan leiden, terwijl slangen met een polyether TPU-voering dit niet hebben.

Degradatie van de binnenvoering wordt veroorzaakt door een hydrolysereactie die optreedt in de aanwezigheid van water, vooral bij blootstelling aan hoge temperaturen. Kristallisatie en ophoping van 'kristallen' kunnen de gasstroom belemmeren of naar de eerste en tweede trap migreren en schade veroorzaken. Blootstelling aan hoge temperaturen en vochtigheid versnelt het afbraakproces. Fabrikanten van duikmaterialen verbeteren het testen van materialen en de kwaliteitsborging. Regelmatige inspectie op uitwendige verslechtering wordt aanbevolen, omdat inwendige verslechtering mogelijk niet zichtbaar is.

• Wees u ervan bewust dat alle middendrukslangen, inclusief gevlochten slangen, een beperkte levensduur hebben.

• Als u een slang koopt, zorg er dan voor dat deze een polyether TPU-voering heeft, geen polyester TPU. Kies voor fabrikanten met een goede reputatie en waarvan de voeringmaterialen bekend zijn gemaakt.

• Als de gasstroom beperkt is, stop dan met het gebruik van de ademautomaat en controleer zowel de drukregelaar als de slang.

• Controleer de slangen door er om de centimeter in te knijpen om een consistente weerstand te garanderen. Elke verandering in weerstand kan duiden op een potentieel probleem, dat gemakkelijker te detecteren is bij gevlochten slangen dan bij rubberen slangen.

Duikers die getuige zijn van een verslechtering van de binnenvoering van de middendruksslang worden verzocht foto's te e-mailen naar DAN op [email protected] om ons te helpen informatie te verzamelen en de bevindingen te delen met de duikgemeenschap.

Voor meer informatie:

Otitis externa, beter bekend als zwemmersoor, wordt niet veroorzaakt door bacteriën in het water maar door bacteriën die normaal in de uitwendige gehoorgang voorkomen.

Otitis externa is een veelvoorkomende oorinfectie die wordt veroorzaakt door bacteriën of schimmels. Het komt vaker voor tijdens de zomermaanden en bij mensen met bepaalde medische aandoeningen of die betrokken zijn bij watergerelateerde activiteiten. Vooral duikers lopen een verhoogd risico als ze worden blootgesteld aan besmet water of water dat rijk is aan plankton. Symptomen zijn jeuk, ontsteking en zwelling van het oor. De belangrijkste behandeling voor otitis externa is antibiotica.

Om otitis externa te helpen voorkomen, kan een apotheker een oplossing bereiden die bestaat uit 5% ijsazijn, 85% alcohol en 10% water. Breng twee keer per dag een paar druppels aan in elk oor en laat de oplossing 5 minuten zitten. Kantel je hoofd en breng de oplossing aan in het andere oor. Het kan ook helpen om een paar druppels aan te brengen na het zwemmen. Begin met een preventieve behandeling voordat er tekenen van infectie zijn, maar gebruik de oplossing niet als er tekenen van ontsteking of een mogelijk gescheurd trommelvlies zijn, omdat dit kan leiden tot een ernstigere infectie waarvoor antibiotica nodig zijn.

• Oorsmeer verwijderen

Cerumen, of oorsmeer, kan zich ophopen en de uitwendige gehoorgang verstoppen, waardoor de gehoorgang zichzelf minder goed kan reinigen en het risico op infecties toeneemt. Een opgeleide professional kan een otoscoop gebruiken om te controleren op verstoppingen. Over-the-counter oplossingen worden aanbevolen voor het verwijderen van oorsmeer, maar als ze niet werken, kunt u het beste een arts raadplegen. Om te voorkomen dat oorsmeer zich ophoopt, spoelt u de gehoorgang voorzichtig met water tijdens het douchen en vermijdt u direct contact met het trommelvlies.

Veiligheidsmaatregelen worden benadrukt tijdens duikbriefings, inclusief specifieke instructies voor het verwijderen van uitrusting bij het gebruik van een ladder om terug aan boord te klimmen. Niet alle ladders of duikomstandigheden zijn hetzelfde. Zo kan het zijn dat je bij een H-ladder je vinnen uit moet doen, terwijl je bij T-ladders, die veel vaker worden gebruikt en gebruiksvriendelijker zijn, je vinnen aan kunt houden.

• Verwondingen aan handen en vingers

Duikers onderschatten vaak het risico op verwondingen aan handen en vingers bij het beklimmen van bootladders. Deze beweegbare ladders, die meebewegen met de deining, kunnen moeilijk te beklimmen zijn in ruwe zee. Het is belangrijk om te begrijpen hoe ze werken en te voorkomen dat je bekneld raakt tussen de bewegende delen of tussen de ladder en de boot om ernstig letsel te voorkomen.

• Hoofdletsel

Pas op voor hoofdletsel bij het gebruik van een ladder bij grote deining, omdat de ladder omhoog kan komen en weer in het water zal vallen.

Denk goed na over de plaatsing van de handen en het ontwerp van de ladder om het risico te verkleinen. Plaats je niet onder de ladder en houd rekening met onderstromingen die je naar de ladder toe kunnen duwen. Kom niet te dicht bij de ladder om het risico op ongevallen te minimaliseren.

Duikcentra moeten grondige risicobeoordelingen uitvoeren en ladderveiligheid als prioriteit opnemen in hun trainings- en uitrustingsprotocollen.

Voor meer informatie:

Immersiepulmonaal oedeem (IPO/IPE) of duikerslongoedeem is een minder bekende maar potentieel gevaarlijke duikaandoening. Het verkeerd begrijpen ervan kan levensbedreigende gevolgen hebben voor zowel de duiker als de buddy.

Duiken en zwemmen verhogen de werkdruk op hart en longen door de omringende waterdruk. Vernauwde bloedvaten kunnen de bloeddruk verder verhogen en plasma doen lekken in de longblaasjes, wat de gasuitwisseling belemmert en hypoxie veroorzaakt.

Duikers kunnen zich door het lagere zuurstofniveau kortademig en verward voelen en moeite hebben met functioneren. Deze symptomen kunnen tijdens de opstijging verergeren en leiden tot bewusteloosheid en zelfs een hartstilstand. Hartproblemen of het hebben van een hoge bloeddruk verhogen het risico, maar ook koud water, stress en inspanning kunnen de bloeddruk verhogen, wat zelfs bij gezonde duikers tot problemen kan leiden. Hydratatie is belangrijk om het risico op decompressieziekte te verminderen, maar overmatige inname moet worden vermeden omdat dit dan weer kan leiden tot een verhoogd IPO-risico.

Duikers kunnen ademnood of moeite met inademen verwarren met ademautomaatproblemen of een tekort aan lucht. Dit kan leiden tot ineffectieve reacties van de buddy. Proberen de duiker gerust te stellen en hem onder water te houden zal de situatie verergeren, omdat het probleem elders ligt en niet bij de uitrusting of gastoevoer.

Het belangrijkste is om de duiker te helpen naar de oppervlakte op te stijgen en hem zo snel mogelijk uit het water te halen. Dit zal de hierboven genoemde effecten van hydrostatische druk op het lichaam omkeren. Houd de duiker warm om de effecten van vasoconstrictie om te keren en schakel onmiddellijk de hulpdiensten in voor verdere behandeling. Voor meer informatie:

DAN Europe gaat door met he beschikbaar stellen van informatie betreffende duikveiligheid, maar de juiste attitude betreffende veiligheid moet toch van de duiker zelf komen. Daarom zijn de nieuwe DAN veiligheidscampagnes en -projecten gericht op de veiligheidsattitude die duikers zich(recreatief en pro’s) zouden moeten aanmeten om duiken veiliger te maken en te voorkomen dat er zich ongelukken voordoen.